Publicatiedatum: september 2018
Artikel door: Nicole Eijkemans

Onze medewerkers zijn vitaal en bekwaam en werken met plezier

Betrokkenheid is goed, balans is beter Hoe basisschool Den Bongerd zorgt voor vitale medewerkers

Werkdruk is misschien wel het meest gehoorde woord in het onderwijs. En iedereen heeft daar eigen beelden bij. De vraag is hoe je zo lang mogelijk vitaal en met plezier je werk kunt doen, ook als er veel van je gevraagd wordt. Nicole Eijkemans, directeur van basisschool Den Bongerd vertelt hoe zij met haar team zorgt voor een gezonde kijk op leven en werk.

Druk voelen

Nicole: ‘Als we het hebben over werk-privé balans, dan is dat in elke levensfase en voor ieder persoon anders. Belangrijkste is dat je met elkaar in gesprek blijft. Wij zien hoe iemand binnenkomt op school, hoe iemand in haar vel zit. Dan proberen we zo snel mogelijk te vragen: waar zit je mee en waar kan ik je mee helpen?

In het onderwijs is het regel dat je voor 100% inzet hebt, je staat als het ware altijd ‘aan’. En dat kan natuurlijk door allerlei omstandigheden even wat minder zijn. Door gezinssituaties, fysieke ongemakken of door psychisch vastlopen. Het vraagt wat van je om je kwetsbaar op te stellen en hulp te vragen. Ik weet dat de meeste van mijn teamleden bevlogen en betrokken zijn, omdat ze het beste voor kinderen willen, maar dat heeft ook een keerzijde. Het kan daardoor ook zijn dat je minder snel aan de bel trekt en je grenzen aangeeft. Je wil immers niemand teleurstellen en voldoen aan de verwachtingen. En er zijn nogal wat eisen waar we in het onderwijs mee te maken hebben, vanuit de inspectie, vanuit het bestuur, vanuit ouders en noem maar op. Als je je verantwoordelijk voelt, de lat voor jezelf hoog legt en geen hulp durft te vragen, dan kan ’t zomaar zijn dat de ‘emmer overloopt’.

Grenzen bewaken

Wat ik in mijn team probeer te bereiken, is dat mensen hun grenzen tijdig aangeven en veel positieve ervaringen met elkaar kunnen delen. We werken hard, maar hebben ook ontzettend veel plezier met elkaar. Wat we door de laatste studiedag van Edu-ley hebben geleerd is de volgende vraag stellen: ben je nog gelukkig hier op Den Bongerd? En dat geluk zit niet zozeer in de resultaten die je behaalt, maar in allerlei kleine momenten van echt contact, van echt gezien worden. De interesse die we in elkaar tonen, de attente gebaren, de waardering. Onze onderlinge band is sterk omdat we samen al veel hebben meegemaakt. We delen lief en leed en ik denk dat daar gedeeltelijk de kracht zit. We proberen aan te voelen als het nodig is om even samen te gaan zitten en te checken hoe het met iemand gaat. Ik vind het ook belangrijk om vertrouwen te geven, om mensen eigenaar te maken van een project en daarmee succeservaringen te laten opdoen. Op die manier hebben ze mij niet telkens nodig om toestemming te vragen.

We maken het persoonlijk

Ik houd er rekening mee dat iedereen een taakbelasting heeft die passend is. Ik mag van een professional de inzet verwachten die op school gevraagd wordt, en andersom mag de professional aangeven wat ze nodig heeft om haar werk beter te doen. Ook dat hoort bij vitaliteit. We hebben een relatief jong team, maar leeftijd is niet bepalend als het gaat om bevlogenheid. Het is veel meer de manier waarop je in het leven staat, je veerkracht en mind-set. Daar heb je zelf invloed op. Wat ik als directeur kan doen, is zorgen voor ontspanningsmomenten, het gevoel geven dat je ertoe doet en wordt gewaardeerd. Zo schrijf ik vaak een persoonlijk kaartje als ik vind dat iemand een compliment of bedankje verdient. Gelukkig ben ik niet de enige die deze gewoonten heeft. Er is bij ons op school altijd wel iemand die je steunt, die een attent gebaar maakt. Zo zijn onze manieren, zou je kunnen zeggen. Dat geldt ook voor het waarderen van verschillen en de gewoonte om jezelf te laten zien zoals je bent. Immers, hoe echter je bent, hoe meer je de ander uitnodigt om dat ook te zijn.

Verlichting brengen

We doen al veel aan het onderwerp vitaliteit, maar we zouden dat nog kunnen uitbreiden. Bijvoorbeeld door een gezondheidsscan, het faciliteren van bedrijfsfitness of door het aanbieden van meditatie en yoga. In groep 6 krijgen leerlingen nu meditatielessen van Bob Meijling en dat werkt super. Die drukke groep is dan toch een stuk rustiger. Op die manier hoop ik dat ook de nuchtere leerkrachten inzien dat het misschien ook voor hun kan helpen. Wat ik graag wil, is dat leerkrachten zoveel mogelijk bezig kunnen zijn met de kern van hun vak. Dat betekent dat ik zoveel mogelijk balast weg wil halen. Dat doe ik onder andere door het aanstellen van een evenementen coördinator, waardoor je als juf niet langer al die projecten en uitstapjes zelf hoeft te regelen. Ik wil gericht keuzes maken waar we onze tijd aan besteden. Dat betekent ook dat we vakleerkrachten hebben voor muziek, dans en drama. Daardoor kunnen we de focus leggen op de onderwijsinhoud en op de ontwikkeling van creatieve vaardigheden.